Wat eten betreft ben ik een soort kliko… je kunt er bijna alles ingooien. Bijna, want tempeh heb ik echt nooit begrepen en tempeh mij ook niet. Echter… van eerdere poging had ik nog een restant in de vriezer en toen ik deze crumble voorbij zag komen had ik eindelijk een bestemming. En verrek… nu was het wel goed te eten! Oké met ketjap, bruine suiker, sambal, gembersiroop en sesamolie krijg je alles lekker, dus ook tempeh, maar het blijft echt goed bedacht. Het kruimelen vind ik ook echt een vondst en dus hulde voor Karin.
De nasi vond ik als ik eerlijk ben niet zo kruidig en zelfs wat flauw ondanks de sambal, komijn-en korianderpoeder en de ketjap. Het komt denk ik ook door al die zoetigheid die erg overheersend was. Ketjap is al zoetig en dan ook nog gembersiroop… die dan ook nog over de crumble gaat met bruine suiker. Wel lekker veel groente zoals wortel, ui, prei en taugé. En gare rijst staat in het recept… Is dat dan een truc om de bereiding op papier binnen een half uur te houden terwijl de werkelijkheid is dat de meeste mensen hem nog moeten koken of ben ik de enige die dat denkt en doet?
Al met al vond ik het door de zoetigheid meer een gerecht geschikt voor kinderen (of mijn moeder ?).
Oh ja… de suggestie voor een snelle zelfgemaakte satésaus bleek wel weer een leuke! Net als de crumble houd ik die erin!