Wederom een geweldig gerecht uit het kookboek van Gartine. Gele tomaten en saffraan klinkt als dubbelgeel, maar dat werd de soep niet echt ondanks dat er ook nog eidooiers doorheen gingen. Hoe dat komt? Doe de enorme hoeveelheid room.
De smaak was dubbellekker! Dat is natuurlijk ook dankzij al die room. Niet schrikken, maar het recept vermelde ook nog 150 gr roomboter, maar die hoeveelheid heb ik drastisch geminimaliseerd, want m’n vaten slibten al dicht tijdens het lezen.
Veel ui en veel knoflook fruiten in veel boter. Dan gele (kers)tomaten toevoegen. Dan rode peper (ik had een gele ?) , geroosterde komijnzaad, gemberpoeder, veel room, Madeira, saffraan, zout en water toevoegen.
De hoeveelheid water vond ik echt veel te veel. Ik heb de soep daarom zeker een uur laten inkoken om een deel weer kwijt te raken, dus halveer die hoeveelheid water. Het geheel hoeft maar zo’n 15 min te koken. Dan pureren.
En dan komt de truc om de soep echt heel lekker te maken en van een mooie consistentie te voorzien. Een papje (een soort liaison) maken van eidooiers, bloem en azijn. Het vuur onder de pan uitzetten. Wat hete soep door het papje roeren tot het glad is. Dan nog wat hete soep erbij en er wederom goed roeren. Dit geheel door de hete soep roeren en dan niet meer verwarmen Werkelijk verrukkelijk en heerlijk fluwelig.
Oh ja… ik heb de komijn na het roosteren gevijzeld en ik was blij dat ik dat gedaan had, want niet iedereen vindt die zaadjes lekker in de mond. Datzelfde geldt voor de velletjes van de tomaat die ook niet iedereen kan waarderen. Gewoon even de soep zeven voor je het ei-bloem-azijnpapje toevoegt.